Het fysieke beleven en de waarde van toen

Het fysieke beleven en de waarde van toen

De waarde van aandacht is nog nooit zo hoog geweest als nu en het lijkt erop dat die waarde in de toekomst alleen maar zal stijgen. Aandacht is misschien wel een van de meest waardevolle bezittingen in deze tijd. Aldus een recent artikel in Adformatie.  

Terug naar toen
In dezelfde uitgave stond een stuk over de hang naar vroeger middels oude media als vinyl, tijdschriften op papier, filmrolletjes en cassettebandjes. Niet alleen de ouderen (babyboomers en generatie X) worden hierdoor geraakt, maar verrassend genoeg ook de ongrijpbare, onvoorspelbare generaties Y (millennials) én Z (digital natives). Ook zij hebben de behoefte aan ‘herontdekking’ van het fysieke, in het digitale tijdperk. We willen weer echte boeken lezen, de krant op zaterdag en met vinyl op de platenspeler van de kringloop weer een andere betekenis aan lezen en luisteren geven. Door weer deel te nemen aan traditionele media, ben je onderdeel van een exclusieve groep, wat een gevoel van verbondenheid creëert. Waar we (bijna) allemaal naar op zoek zijn, ongeacht leeftijd. Het is zelfs één van onze kerndefinities voor geluk. “We grijpen terug naar het tastbare en dat wat we begrijpen, omdat veel andere dingen steeds sneller en abstracter worden.”

De inspiratie werd vele malen sterker door het fysieke voelen, zien en ruiken zonder de continue stroom van afleiding.

Zonder telefoon door Lissabon
“Door te vertragen in de versnellende wereld, begrijpen we meer en waarderen we dingen intenser”. Dat sloot naadloos aan op een persoonlijke ervaring van een paar weken geleden, toen ik (Mirella) door een mankement aan de batterij van mijn mobiele telefoon, vrijwel zonder mobiel met twee vriendinnen een stedentrip ging doen. Niet alleen was ik (zonder lader en wifi) vrijwel afgesloten van gezin en werk, ik kon ook geen foto’s maken, geen informatie opzoeken en geen citymaps checken. Ik moest even ‘uit’ mijn mobiel en gewoon de stad in, zoals vroeger. Daardoor maakte ik de stedentrip niet, maar beleefde ik Lissabon. Ik ervoer kijken, ontdekken en verdwalen als een cadeautje voor mezelf! Ik voelde dat alles beter werd met de waarde van aandacht. De kleuren, de geluiden, de mensen, indrukken en mijn gezelschap. Vastleggen en delen met anderen deed er even niet toe, waardoor ik veel beter vastlegde voor mezelf. En de inspiratie vele malen sterker werd vanuit het fysieke voelen, zien, ruiken zonder de continue stroom van afleiding.

Het gesprek in de wachtkamer bij de dokter of tijdens een treinreis, in plaats van je tijdlijn. Dat is wat je herinneringen vormt.

Eerst beleven en weer voelen
Ik adviseer de mensen om mij heen om dit ook vaker te doen. Niemand kijkt na het afzwemmen of  optreden van je kind nog naar de 100 foto’s die je ervan maakte, maar wél naar dat ene moment. Die trotse pose die jij of iemand anders vastlegde, maar nadat je hem eerst zelf gezien had. En niet door de lens van je camera of mobiele telefoon. Het adembenemende uitzicht, je favoriete artiest bij een concert, het mooie schilderij in een museum. Het gesprek in de wachtkamer bij de dokter of tijdens de treinreis, in plaats van je tijdlijn. Dat is wat je herinneringen vormt. Dit weet ik uit eigen ervaring, omdat ik me de tijd herinner zónder mobiel en internet en waarin de snelheid van informatie nog te bevatten was. Er véél meer tijd en ruimte was om te voelen.

Wat kunnen we hier als marketeers mee?
We moeten snappen dat consumenten gevoel van controle, rust en verbondenheid nodig hebben. Vroeger was zeker niet alles beter. Maar in ons moderne en online tijdperk, waarin alles net even sneller gaat, kunnen en moeten we wel een goede balans vinden tussen technologie en beleving. Waarbij we wat mij betreft zeker kunnen onderzoeken of nostalgische associaties of al dan niet de historie van het merk kan bijdragen aan die beleving. En/of we in staat zijn belevingen te koppelen aan het merk, door live events, beurzen, live demo’s en het inzetten van fysieke middelen.

Met de ervaring van het ene en de kennis van al het andere, kan ik inmiddels het speelveld overzien en merken op een goede manier adviseren. Zodat de waarde van aandacht gevonden en gekoesterd kan worden.

Bron: Adformatie.

Met dank aan mijn vriendinnen die de Lissabon beleving desondanks wel vastlegden met hun eigen mobiele telefoons en voor mij óók nog een tastbare herinnering mogelijk maakten. We lieten er foto’s van afdrukken en die ga ik inlijsten.

Lissabon